Dagelijks op de automatische piloot functioneren, meestal heb je tijd te kort en spanningsklachten zoals; hoofdpijn, stijve nek en schouders, hartkloppingen horen er inmiddels gewoon een beetje bij.
Je reageert soms kortaf of bent in tranen voor je het weet en denk dan achteraf, heb ik dit nou goed aangepakt?
Je hebt best een mooi leven, een gezin, je werk en je vriendinnen, daar ligt het niet aan. Jij staat vaak voor mensen klaar en als je iets doet dan wil je het goed doen.
Anderen “pleasen”, onzekerheid over wie je bent of over wie je wilt zijn is jou niet onbekend. Je wilt wel tijd en ruimte voor jezelf nemen maar jouw schuldgevoel speelt dan de hoofdrol en bepaalt uiteindelijk jouw keuzes.
Je zou wel eens wat rust willen en willen ervaren dat “het” gewoon goed is zoals het is.
Al die onrust en onzekerheid ben je eigenlijk wel een beetje zat.
